Ik woog precies 800 gram mout af en stopte het in een apparaat dat het schrootte. Voorzichtig tilde ik de bak met het fijngemalen spul op en kieperde het in de pan met water zodat het bij een graad of 65 kon maischen (prachtig nieuw geleerd woord; het is het proces van de versuikering van het zetmeel). Na een dik uur filterden we de vloeistof via een kraantje uit de pan.
Afgelopen zaterdag heb ik het bier gebrouwen dat ik als tegenprestatie heb aangeboden voor mijn crowdfunding. Te gek om te doen. Ik deed dit in de schuur bij vriend en thuisbrouwer Jakob-Jan. Het was vier graden, dus waarom de ramen precies open moesten staan, weet ik even niet meer. Volgens mij had het iets te maken met de kans op infecties. Alles wat we gingen gebruiken, maakten we goed schoon. Zelfs het schepje waarmee ik de hop in de pan schepte, nadat ons brouwsel weer kookte. Eerst 60 gram, drie kwartier later 30 gram, vijf minuten later bijna een kilo suiker en vijf minuten voor tijd nog een ander soort hop. De pan bleef lekker doorkoken. De afgelopen twee jaren trokken door mijn gedachten, de pan werd voor even mijn manuscript. Ik bleef dingen toevoegen en aanpassen, op zoek naar de perfecte balans.
Hierna diende het zo snel mogelijk gekoeld te worden. Ook daar heeft Jakob-Jan een zelfgemaakt systeem voor, met koud water dat door metalen plaatjes stroomde, en het bier in wording dat er langs stroomde. Het water werd warm, het bier koud. Zoals je kunt lezen, snap ik er nog steeds geen reet van hoe dit precies werkt. Hoe dan ook – ik heb ook even een afkoelingsperiode gehad van een paar maanden begin dit jaar. Op dat moment baalde ik ervan dat het niet lukte om te schrijven en te bloggen, achteraf gezien is het goed geweest om het plezier terug te krijgen.
Het gaf me lucht, net zoals we het bier door middel van een of ander buisje zuurstof gaven. Als laatste stap deden we de gist erbij. Dit vermengde zich met de rest en staat nu voor een paar weken op de juiste temperatuur in een kast bij Jakob-Jan in de schuur. In die fase bevind ik me nu ook, de gist vermengt zich in de vorm van de feedback van de redacteur in mijn manuscript. Het bier ontwikkelt zich langzaam tot het eindproduct, zoals ik elk vrij uurtje probeer te benutten om aan mijn manuscript te werken.
Over vier weken gaan we het in flesjes doen, en is de redactie van mijn manuscript ook een heel eind afgerond. Ik ben er overigens nog niet helemaal over uit hoe ik het bier wil gaan noemen. Dus mocht je nog een leuk idee hebben – kom maar op!
Tot ergens in het nieuwe jaar. Geniet van de feestdagen en alvast de beste wensen voor het jaar waarin die Verhage in de kast komt te staan!
Mooi man! Lekker laten pruttelen.
Ik zou het ‘Dzjees’ noemen.
Oftewel GGG bier
(geen-groen-gras bier)