Ter inspiratie pakte ik een aantal boeken uit de kast en van mijn nachtkastje, waaronder De moord op commendatore van Haruki Murakami, Oorlog en terpentijn van Stefan Hertmans en Ik haal je op, ik neem je mee van Niccolò Ammaniti. De eerste twee heb ik op vakantie gelezen, in het pareltje van Ammaniti ben ik nu bezig. Op het boek van Murakami prijkt een illustratie van het hoofd van een man, met gekleurde linten om zijn gezicht. Op de andere een foto van een onheilspellend Vlaams polderlandschap (Hertmans) en een foto van een schichtige jongen die een stuk watermeloen eet (Ammaniti).

Sinds ik nadenk over mijn eigen omslag, let ik ineens op het verschil tussen een foto en illustratie op de voorkant van een roman. En ben ik me voor het eerst gaan verdiepen in boekomslagen. De gekleurde linten om het gezicht op de voorkant bij Murakami, duiden wellicht op de verscheidenheid die het schilderen van een gezicht met zich meebrengt. De hoofdpersoon is portretschilder. Over de watermeloen-etende jongen tast ik nog in het duister.

De roman van Hertmans gaat over zijn opa, die gevochten heeft tijdens de eerste wereldoorlog, maar er toen al van droomde om schilder te worden. Hertmans had er ook voor kunnen kiezen om een illustratie van zijn opa op de voorkant af te beelden, terwijl die een portret schildert. Misschien heeft hij daar ook wel over nagedacht en in overleg met zijn uitgeverij een paar schetsen laten maken door een illustrator, maar koos hij uiteindelijk toch voor een foto van een landschap.

Bij mij is het precies andersom gegaan. Ik dacht dat ik een foto van twee gezichten op de voorkant wilde, die de hoofdpersonen moesten voorstellen. De titel in het midden, daaronder mijn naam, zoiets. Maar toen ik er een paar weken geleden serieuzer over begon na te denken, vond ik een foto eigenlijk niet bij de voorkant van een roman passen. De hoofdpersonen zouden al te veel ingekleurd kunnen worden.

Dus besloot ik om Olf de Bruin in te schakelen, een illustrator. Ik ben fan van zijn werk en vind het te gek dat hij voor me aan de slag is gegaan. Hij heeft drie schetsen opgestuurd. Van één schets was ik meteen onder de indruk. Ik belde hem op, en na een paar opmerkingen is hij die verder gaan uitwerken.

De illustratie voor de omslag is nu af. De grafisch ontwerper van de uitgever gaat aan de slag met de typografie van de titel. Mijn verhaal heeft nu een gezicht gekregen, die ik op 19 september bij de start van de crowdfunding met jullie zal delen.

Tot de volgende.